W tym artykule porozmawiamy o strukturze pamięci.
Ulotna pamięć PAO (trwała do dysk) jest dostępna niewątpliwie dla procesora, komunikacja odbywa się za pomocą instrukcji store i load. – tutaj nawiązuję do architektury komputerów, wspomnę także,że procesor pobiera automatem instrukcję do wykonania. – to bardzo ważne.
Teraz chciałbym abyś się naprawdę skupił, procesor komunikuje się z pamięcią operacyjną za pomocą tzw. szyny pamięci. Może dojść do sytuacji w której niestety ale zabraknie danych do wykonania jakiegoś rozkazu. Wynika to z tego, że dostęp do PAO może zajmować nie jeden a kilka cykli procesora.
Co jest rozwiązaniem problemu? Otóż podręczna pamięć CACHE, o której z pewnością nieraz słyszałeś.
Cache to niewielka pamięć małych rozmiarów, i służy do przechowywania kolejnego rozkazu do wykonania. procesor potem sprawdza sobie podręczną pamięć Cache i nie musi czekać kilku cykli na pobranie z PAO.
Zadajesz sobie pewnie pytanie o związek miedzy pamięcią operacyjną a dyskiem.
Dysk jest źródłem informacji które będą przetwarzane. A teraz trochę o pliku mapowanym na PAO. Dzięki tej technice można korzystać z pliku w ten sam sposób jakby cały był załadowany do pamięci operacyjnej.
Na koniec trochę wrócę do dysków. Prędkość dysku określają dwa takie czynniki: Pierwszy to transfer rate czyli tempo przesyłania informacji między dyskiem a komputerem a drugi to algorytm położenia głowicy. Taka ciekawostka : dysk też ma swoją pamięć podręczną „disk cache”. Ale żeby nie pomieszało Ci się to nie będę o tym mówił.
Pamiętasz jak mówiliśmy o systemach wieloprocesorowych w poprzednim dziale? Tam każdy procesor ma swoją pamięć chache.
Zapraszam do dalszej lektury.